Ostatnio bardzo wkręciłam się w Skam czyli Norweski serial o nastolatkach, o którym wspomniałam również w ulubieńcach.

Szczerze na początku naprawdę nie byłam do niego przekonana. Zawsze mam dziwną niechęć do tego co jest zbyt popularne. To jest bardziej notka o serialu, luźna pogadanka. Nie będę się wdrążać w szczegóły, bo im mniej wiecie na początku tym jest większa przyjemność z oglądania.

W serialu w subtelny sposób przedstawione są różne problemy nastolatków. Poruszane są w nim pierwsze zawody miłosne, kłótnie przyjaciół, homoseksualizm, zaburzenia odżywiania, a nawet swego rodzaju prześladowanie. Różni się od tych zalatujących schematami amerykańskimi serialami. Chociaż powierzchownie trudno to tak nazwać. Jednak sposób przedstawienia jest oryginalny, żaden bohater nie jest przerysowany i idealny.

źr

Każdy sezon jest o osobnym bohaterze, ale wszystko razem tworzy spójną i logiczną całość. Produkcja jest nowocześnie i młodzieżowo urozmaicona o screeny rozmów, posty z instagrama, scenki z dziewczynami robiącymi efekt pieska na snapie. Oprócz tego postacie mają swoje własne instagramy. (Nie wchodźcie na nie przed obejrzeniem, bo znajdziecie tam czasem niemałe spoilery!). Dzięki temu wszystkiemu odczuwamy realizm tego serialu.

Jeszcze raz wspomnę o tym, że bohaterowie nie są wyidealizowani. W innych serialach głównie wygląda to tak, że największy szkolny przystojniak ma nieskazitelną urodę, wszyscy ubierają się seksownie i noszą obcisłe skórzane kurtki. Tutaj nie znajdziemy czegoś takiego. Postacie są świetnie wykreowane i naprawdę można się do nich przywiązać, zrozumieć i pokochać. Pokazuje również to jak młodzi ludzie czasami gubią się w swoich poglądach. Dopiero kreują swoje spojrzenie na świat i często postacie prowokują wydarzenia pełne sprzeczności, robią rzeczy, które nie zgadzały się z tym co mówią.

źr

Bardzo ciekawym zabiegiem było to, że media nie nagłaśniały tego serialu, nie miał oficjalnego promowania. Twórcy chcieli, aby to właśnie nastolatkowie go odkryli. Uważam, że bardzo tym ryzykowali, ale na szczęście udało im się go rozpowszechnić w wielu krajach.

Jeśli mam być szczera nie obchodziły mnie tu zbytnio wątki miłosne. Po prostu nie wciągnęły mnie na tyle, by oglądać je z miną pełną ekscytacji, ściskając dłonie w pięści z wrażeń. (W przeciwieństwie do Outlanderu💓) Bardziej skupiałam się na bohaterach i ich niesamowitych przyjaźniach. Szczególnie na genialnej i przeuroczej Noorze- czyli mojej ulubionej postaci,  na sarkazmie Sany, przeżyciach Evy i głupocie Vildy. Bohaterowie poboczni nie zostali pominięci i także są świetni- dajmy na przykład Eskild. 😉

Nie da się nie zakochać w nieobowiązującym klimacie, współczesnym soundtracku, ubraniach, pomysłach bohaterów i przystojnych chłopcach.

Serdecznie polecam tą Norweską produkcję. Raczej nie spadniecie z krzesła, ale zapewniam, że jest to mądra, pięknie zrobiona i po prostu prawdziwa historia, która mogłaby dotyczyć każdego z nas.

PS Która również uległa urokowi Chrisa?  😂

Jak podobał Ci się post? Oglądałeś/aś ten serial? Co o nim sądzisz? Może zachęciłam Cię do jego obejrzenia? Daj znać w komentarzu!

Marika xx